HAZEMEIJERLEZING: Nikki Sterkenburg

HAZEMEIJERLEZING: Nikki Sterkenburg

Journalist en onderzoeker Nikki Sterkenburg houdt voor de tweede Hazemeijerlezing een pleidooi tegen onverschilligheid, waarbij ze het verzetsverhaal van haar familie verbindt aan haar drive om te wijzen op het gevaar van normalisering van extreemrechts gedachtegoed. Moderator Henk Nijhof gaat in gesprek met publiek en Nikki Sterkenburg. Burgemeester Schelberg houdt een korte openingstoespraak. Deze lezing is in samenspraak met Stichting Vrijheidscollege georganiseerd en vindt plaats in de theaterzaal van Oyfo op 3 april 2024. Aanvang 19.30 uur.

Nikki Sterkenburg

Nikki Sterkenburg (1984) is plaatsvervangend hoofd Analyse Nationale Veiligheid bij de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV) en bestuurslid bij het Nationaal Comité 4 en 5 mei. Ze studeerde Nederlands, Religiestudies en Journalistiek. Daarnaast werkte ze ruim tien jaar als onderzoeksjournalist voor onder meer Elsevier en Vrij Nederland. Als journalist en onderzoeker bracht Sterkenburg drie jaar intensief door met extreemrechtse bewegingen. Daarover schreef ze, naast haar proefschrift, ook het boek Maar dat mag je niet zeggen, dat lovende recensies ontving. In 2017 won ze de Mercur voor Tijdschriftreportage van het Jaar voor haar artikel over de Nederlandse altright-beweging.

Entree

De toegang is gratis. Reservering is noodzakelijk in verband met het aantal plaatsen. Kaarten kunnen gereserveerd worden via bernhardsontmoeting@gmail.com

Hazemeijerlezing

De Hazemijerlezing is een jaarlijkse lezing ter nagedachtenis aan de Hazemeijer Verzetsgroep. Tachtig jaar geleden viel de Duitse Sicherheitsdienst binnen bij het toenmalige Hazemeijer, tegenwoordig Thales. Bij die actie werden 22 werknemers opgepakt en meegenomen. Zes van hen werden later geëxecuteerd. Herman Reef kwam in kamp Vugt terecht en overleefde als enige van de Hazemijer groep dit drama.

De Hazemeijer lezing is bedoeld om mensen bewuster te maken van hun vrijheid en van de beperkingen die mensen hadden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dat het niet alleen iets is van toen, ook nu zijn er mensen die niet zo vrij zijn als wij.